Cliché’s en sentiment

Cliché’s en sentiment

Time flies when you’re having fun. True story. Als ik terugblader in mijn agenda is het enthousiast schreeuwende “BUDAPEST!” op 3 september niet te missen. Aan de ene kant leek het de dag van gisteren toen ik die woorden daar neerzette, aan de andere kant lijkt het jaren geleden. Nu bijna 13 weken verder, met nog maar een krappe 3 weken te gaan, realiseer ik me maar weer eens des te meer hoe kort een week eigenlijk is. De snelheid waarmee die 13 weken voorbij zijn gevlogen, maakt dat ik Kerst opeens akelig dichtbij vind. Toch hebben de afgelopen 13 weken mij ook geleerd dat er nog een bomvol programma aan nieuwe ervaringen op me staat te wachten komende weken. Want vanaf 3 september verder bladerend, vult mijn agenda zich elke dag met de meest bijzondere en leuke herinneringen. En dan te bedenken dat jullie maar delen hebben meegekregen.

Lachend denk ik terug aan de vele feestjes die in mijn agenda worden beschreven bij de naam van de club. Die-ene-keer-in-de-Corvinteto en die-ene-keer-in-de-Morissons3… en ochjah, die-tiende-keer-in-de-Instant. En dan hebben we nog beschrijvingen als “Mexican-party-at-neighbours” en “Pubcrawl-met-Mauritz”, die, hoewel mijn geheugen die keren wat werd aangetast, me doen herinneren aan mooie avonden.

Niet te missen zijn ook de wild omcirkelde plaatsnamen van de uitstapjes die ik heb gemaakt. Een weekend naar Wenen met Rebecca, waar we de grootste lol hadden met (om) onze host die haar wildste avonden doorbracht met een bijzonder creatief bordspel. Een weekend met ESN naar Krakow, waar ik gelukkig meer blauwe plekken had van de geniale “Tram Party” dan van de ingestorte trap. En een dagje naar Esztergom met Mauritz, waar we in de vrieskou waarempel Slowakije nog even zijn binnengewandeld.

En de kleinere uitstapjes: wandelen in Normafa, een ontzettend groot bosgebied, struinen over de Joodse zondagsmarkt, Zweedse balletjes eten bij de IKEA, dansen bij een concert op de partyboot…allemaal momenten waarop ik mezelf beloofde vaker terug te komen. Dat soort onvervulde beloftes pleiten maar weer eens voor het feit dat tijd te snel gaat.

Er zijn echter toch wat dingen die ik op regelmatige basis heb weten door te zetten hier in Budapest: Zo sta ik elke maandag avond mijn heupjes te draaien op Zumba-les, gevolgd door een wekelijks bijpraat-diner met Rebecca en rek ik mezelf in standjes die ik niet voor mogelijk hield tijdens de Duitse yogales op donderdag, vaak gevolgd door een bijpraat-sessie met Sara. En dan ben ik ook nog eens regelmatig te vinden in Massolit, een heerlijk knus boekenwinkeltje waar je ook terecht kan voor een kopje thee en home-made quiche. Verder vind je mij en mijn huisgenoten ook eens in de zoveel tijd op de bank, met dank aan Yassinn, die volledig seizoen 1 tot en met 9 van Friends op zijn laptop heeft staan. En natuurlijk studie. Het is in ieder geval niet de “Erasmus-mentaliteit” (bekend van de feestverhalen) die ervoor zorgt dat ik braaf mijn lesjes volg en nota bene de hoogste punten van de klas haal. Laten we het erop houden dat mijn zelfgekozen vakken me goed weten te motiveren.

Vorige week heb ik voor het eerst geschaatst hier in Budapest, afgelopen weekend heb ik voor het eerst bezoek gehad, volgende week heb ik mijn eerste examens en vandaag zijn de Hongaarse daken voor het eerst wit. Toch komt voor alles binnenkort ook een laatste keer. De laatste keer zumba, de laatste keer Massolit, de laatste keer tram 6, de laatste keer die trappen op naar onze flat, de laatste keer dat ik een hoop mensen ga zien…tjah, ik ben nou eenmaal wat sentimenteel op z’n tijd.

Sentimenteel of niet, time is running out, en ik maak me op om optimaal te gaan genieten van mijn laatste weken hier. Leuk is dat een aantal vrienden en paps en mams een paar dagen mee komen genieten. Helaas voor alle anderen, zal hier, en ook op skype, voorlopig de –ondertussen bekende- radiostilte terugkeren. Graag drink ik in het nieuwe jaar een kopje thee of biertje met ieder die mijn verhalen wil horen. In de tussentijd ga ik me nog eens even goed verdiepen in die Erasmus mentaliteit. En ow ja, in de examenstof.